سلام

آنقدر الفاظ و معانی مقدسی ذهن و فکرم را مشغول کرده است که نمی دانم از کجا شروع کنم و چگونه به پایان برسانم...

باور کنید حروف زیر دستانم در ترافیک عجیبی قرار گرفته اند که نمی دانم تا چند ساعت دیگر راه بندانشان پایان می پذیرد؟؟؟

از عشق تا عشق از فاصله تا فاصله از حسرت تا حسرت و خلاصه از وصل تا انتظار ؟؟؟ کدام ؟؟؟؟

فقط یک جمله کوتاه و خدا نگهدار...

مهدی فاطمه به اندازه کافی مشکل دارد، ما دیگر برای او مشکل آفرین نباشیم ، او رکن عالم خلقت است و هر چه هست از دست الهی او صادر می شود.

در روایات آمده است که ایشان غصه و غم شیعیان را می خورد و آنقدر محبتش زیاد است که هیچ محبتی به محبت او نمی رسد.

بیایید با یک لحظه دوری از گناه و تحصیل پاکی او را مهمان لحظه های خوش تنهایی خود کنیم و او را از بیابان غیبت به دیار حضور بکشانیم و خود را مشمول دعاهای حضرتش قرار دهیم.

او فرمود: ما هر گز یاد و خاطر شما را از یاد نبرده ایم . پس بیاید یاد عزیزی که همواره به یاد ماست را زنده کنیم و غم و غصه هایش را با یک جرعه تقوا برطرف کنیم.

و خلاصه اینکه :

هر چه را دارید مدیون منید         ای نمک خواران نمکدان نشکنید

شیوه ما راندن دلخسته نیست      خود حجابید ور نه این در بسته نیست

آری ما خود حجاب خودیم و گرنه آن حضرت حاضر است و ناظر.

به نظر شما او برای این که حضور خودش را به ما بفهماند چه باید می کرد که نکرده است؟؟؟

به خدا قسم نه نوری به علمش می افزاید و نه تاریکی سبب مخفی شدن ما از دید الهی او می شود ،‏پس بیایید همواره خود را در حضورش بدانیم و یک کاسه خجالت را با شرمندگی سر کشیم .

این یکی از مهمترین راهای رسیدن به تقوای الهی است، یعنی درک حضور او ، حضور او که هیچ وقت غایب نبوده و نخواهد بود و همواره ما را زیر نظر دارد.

نظر شما چیست؟؟؟/

با نظرتان ما را شاد کنید......