راستی اگر تو حضورت را با خون خویش

امضاء نمی کردی

و اگر با عشق در یاری امامت نمی شتافتی

و خلاصه اگر آخرین بهار عمرت را پر از لاله های

سرخ دفاع نمی کردی

کدام نور ما را از تاریکی و ظلمت جهل

به روشنای معرفت می کشاند

دفاع تو ای بانوی همیشه

یک دیار نور

و یک دنیار روشنایی بود

تو اگر پشت در نمی رفتی

و اگر به دفاع حنجره سکوت را نمی شکستی

امروز کدام نیرو ما را به عشق مولایمان

علی می کشاند

تو با فدای کردن خود غربت علی را فریاد زدی

و از تما م ظلمت ها ، انسان را نجات دادی

پس من مدیون تو ام

نه من که او ، آنها ؛ همه و همه زیر باران

دین تو ایستاده ایم

پس امسال عیدمان را در زیر بارش نورباران

عرفان تو سپری می کنیم

و رخت و لباسمان را به رنگ ارغوان سیاه می کنیم