بسم الله الرحمن الرحیم

تا به حال برف داغ دیده اید؟

اصلا تصورش را کرده اید؟

زمهریر همان  یخ داغی است که از شعله ها سوزان تر است

شعله های شهوت وقتی فروکش کرد

و با گناه حرارتش کاسته شد به زمهریری مبدل می شود

که تا عمق استخوانها را می سوزاند.

طغیان شهوت ادراک انسان را مختل می کند

من و شما چون دچار این طغیان نیستیم و دریای وجودمان آرام است

نمی توانیم این مسئله را بفهمیم

من و تو چه می فهمیم؟

حال آن جوانی که در آتش شهوت می سوزد و تمام وجودش گر گرفته است

را چگونه درک می کنیم

فقط یاد گرفته ایم ادای عرفا را در بیاوریم و

دائم به جوان گرفتار در کولاک طغیان شهوت دستور به تقوا دهیم

یک توصیه بسیار مهمی که اصلا نتیجه ندارد!!!

وقتی شهوت طغیان کرد درک را مختل می کند و شعوری باقی نمی گذارد

از هرجه او را از راه رسیدن به خواسته اش منع کند متنفر است

تقوا باشد یا هر چیز دیگر

تمونه

جوانی در حضور رسول خدا به شدت می گریست

حضرت از علت گریه اش سوال کرد، گفت:

گناهی کرده ام می ترسم عذا ب شوم و به آتش غضب الهی گرفتار آیم

حضرت فرمود:

گناه تو بزرگ تر است یا آسمانها، کوها ، دریاها... ؟

گفت : گناه من

فرمود:

گناه تو بزرگتر است یا رحمت الهی؟

گفت: گناه من!

حضرت با ناراحتی فرمود :مگر چه کرده ای که این چنین نا امید شده ای؟

گفت:

قبری را شکافتم تا کفنش را بدزدم و با فروش کفن امرار معاش کنم

همینکه کفن را گشودم ، میت را دختری زیبا دیدم؛

شهوت بر من غلبه کرد و با بدن مرده اش زنا کردم!!!!

صدایی از او برخاست که خدا تو را نیامرزد که مرا آلوده ساختی!!

حضرت فرمود: برخیز که می ترسم از آتش غضب الهی بر تو من

نیز بسوزم....

گرچه این جوان سرانجام توبه کرد و در آغوش رحمت الهی قرار گرفت

ولی منظورم این است که:

شهوت وقتی طغیان کند، درک انسان را می گیرد بطوری که

ممکن است با بدن مرده ای زنا کند

حال سوال من از شما خواننده فرهیخته این است

که برادران و کارشناسان دینی !! چه می گویند ؟

نفسشان از جای گرم بلند نمی شود؟ 

مگر می توان بدون خاموش کردن شعله های شهوت توصیه به خود داری

و خویشتن داری کرد؟.....

همین!