مهمترین نشانه اختیار انسان سه نشانه است:

اول: احساس ندامت و پشیمانی

اگر انسان مجبور بود چه معنایی داشت که پس از انجام گناه احساس پشیمانی کند. آیا تازیانه های وجدان بر گرده روح انسان نشانه اختیار انسان نیست؟ همینکه هر انسانی پس از انجام معصیتی ندامت و پشیمانی سراسر وجودش را می گیرد و آرزو می کند که ای کاش پاکی خود را حفظ کرده بودم نشانه اخیتار اوست.

دوم: احساس خجالت و شرمندگی

آیا کسی که گناهی انجام داد و احساس خجالت و شرمندگی کرد نشانه اختیار او نیست. به نظر شما کسی که مجبور است و به ا ین خیال رسیده که از خود اختیاری ندارد هنگام بروز یک عمل زشت از او خجالت می کشد؟ نه روشن است که نه ، کسی که خیال کند مجبور است مانند کسی است که از ترس جان خود خود را عریان کرده و زشتی های خود را به نمایش بگذارد.

یک زندانی که در زندان گوانتانامو لخت به زور و جبر صهینونیست بی دین لخت می شود و عریان آیا برای این لخت شدن خجالت میکشد؟ البته که نه، چرا که او از روی اختیار این کار را نکرده است، اما انسانی که با اختیار خویش معصیت می کند از فرط خجالت سر به زیر می اندازد و گاهی آروزی مرگ خود را می کند.

سوم : ثواب و پاداش

به نظر شما شخصی که از روی جبر و بی اختیار کاری کند مستحق پاداش است؟ هرگز!

می گویند: در یک مسابقه قرار شد هرکس بتواند خود را از ساختمان هفت طبقه ای در رودخانه بیندازد و این سقوط را انجام دهد مبلغ دومیلیون دلار جایزه بگیرد

هیچ کس حاضر نشد ، ناگها همه خبرنگاران دیدند جوانی با کمال شجاعت خود را از بالای هفت طبقه به زیر انداخت، همه اطرافش را گرفته و از او می پرسیدند انگیزه شما از این سقوط آزاد چه بود؟

او گفت: من انگیزه منگیزه سرم نمی شود ، فقط فوری بگویید کدام پدر سوخته مرا هل داد؟

خوب چنین کسی که مستحق جایزه نیست، او جبرا به یک کار دست زده است و کسی که جبرا کاری کند هرگز مستحق جایزه نیست

مثال دیگر

خدای متعال روز قیامت هرگز به یک انسان خوشکل به خاطر خوشکلی ظاهریش جایزه نمی دهد، چرا که انسان در بهره مندی از خوشکلی ظاهری هیچ اختیاری نداشته و این یک موهبت جبری الهی است

با توجه به نکات فوق انسان یک موجود مختاری است که در میان تمام موجودات شرافت و کمالات عجیبی دارد بنابراین یک جوان نمی تواند خود را مجبور بداند ....... ادامه دارد.....