نیاز، غفلت و ندانستن؛

   چه سری در این سه واژه است؟                                  

   نیاز،  انسان را به حرکت؛

و غفلت، انسان را زمنیگیر ؛

و ندانستن، انسان را در بن بست قرار می دهد.

نیاز تشنه ، آب است و دیگر هیج ،

به تشنه آب خوردن نمی آموزند؛

که خود پای حرکت دارد و حتی  اگر ندارد قرض می کند و می دود.

دیوانگی است که به تشنه آب خوردن بیاموزی! مگر به صاحب عزا گریستن می آموزند؟

و اما غفلت؛

غافل ملامت ندارد، کسی که از روی غفلت چیزی را می شکند، جریمه می دهد ؟

غافل که مجرم نیست،

غافل مثل خوابه ، کسی که در خواب جنایتی می کند که قصاص نمی شود،

و اما جاهل،

جاهل در بن بست است، کسی که در بن بست است حرکت ندارد ، حرکت از کسانی است که جاده

رو به رو دارند،

پس تو بیا به جاده ای باز کن و حرکتش را تماشا!

تو که او را در بن بست می بینی چرا فریاد می زنی و اعتراض می کنی و کارت قرمز می دهی؟

باید به تو کارت قرمز داد که فرق بن بست و اتوبان را نمی دانی؛

جوان نیاز دارد پس نیازش را برطرف کن

غافل است آگاهش کن ،

نمی داند راه را به رویش باز کن،

و بعد تماشایش کن ببین چه ها که نمی کند!..............