تو اگر تصور می کنی او تنها تو را رها می کند

سخت در اشتباهی

مثال من ؛ تو با او مثال همان کوری است

که دستش در دست بینایی است که به مقصد

می رسد؛

هدایت و نشان دادن راه را که همه می دانند

شان او شان والاتری است ؛

تنها در نشان دادن راه خلاصه نمی شود؛

بلکه هدایت او همراه با نصرت است!!!

انا هدیناه السبیل اما شاکرا و اما کفورا

بله او راه را نشان می دهد؛

اما این شروع راه است نه پایان راه

راه را که به ما آموخت تازه اول کار او شروع

می شود!!

همینکه را ه  را به ما آموخت و ما را به لبیک

دعوت نمود و ما وارد راه شدیم

تازه نصرت های خداوندیش شروع می شود

ان الله یهدی من یشاء

فتامل

دوستان در هوای صحبت یار

                       زر فشانند و ما سرافشانیم

بهمن؛

انقلاب؛

خمینی؛

مرگ ملک عبدالله؛

همه و همه خبر از یک حقیقت می دهد؛

از مسجد الحرام به طرف هتل زهره السعد آمدم

راه چندانی نبود؛

تنها با یک بار سوار شدن ،مقابل ورودی فندق زهره السعد

پیاده می شدیم؛

بیداری در شب، کنار بیت الله الحرام؛

تلاوت قرآن و چند رکعت عشق؛ روح را جلا داده بود،

رنگ روی زائران چون بلور می درخشید؛

نور ماه هم بر جلای باطنشان رشک می ورزید،...

وارد اتاق شدیم؛

به عادت همیشه قبل از هر چیز دستم به طرف

دکمه تلویزیون رفت؛

در شبکه عربستان خبر مرگ ملک عبدالله را دیدم

دهانم از تعجب از باز مانده بود ،

انگار نه انگار؛

گویی نه کسی آمده بود و نه کسی رفته بود؛

تنها پادشاه جدید را نمایش می داد که بر تخت

نشستنش را تبریک می گفتند.

ناخودآگاه به یاد 14 خرداد سال 68 افتادم

که خبر رحلت جانسوز پیر جماران  خمینی کبیر در کشور امام

زمان ایران طنین انداز شد

گویی قیامتی بر پا شده بود و تو بهتر از من می دانی که

شد آنچه شد.

بر خود بالیدم و به پویایی مکتبم نازیدم.

تنها فکر ظهورش مرا به خود مشغول و کاروان را در یادش

مست نمودم که آل سعود روزی خواهند رفت و تنها اوست

که می آید......