|
چیزی شبیه سکوت.... چیزی شبیه سکوت فریاد حروفی است که در حلقوم جان قلم مانده اند!
نمی گویم سکوت است که فریاد بی قراری روزهای بی کسی است
فریادی به اوج سکوت و سکوتی به عمق دریای تنهایی....
|
بوقت ظهور؟ یا بوقت واشینگتن؟ صدای زنگ ساعتت ناقوس کلیسا است یا صدای کینسه های خاخامها؟ دلت برای که می طپد و برای که می سوزی و از رنج چه کسی بی خواب می شوی؟؟ کدام قصه را کنار لالایی قرار می دهی؟ ترانه عشقت کدام است ? و بلبل روحت کدام نغمه را سر می دهد؟ پروانه وجودت به گرد کدام شمع می گردد و با سوختنت کدام تاریکی را نور می بخشی؟
وقت بیدار شدن با کدام زنگ می پری؟
ساعتت را بوقت کجا کوک کرده ای؟ بوقت قیامت ؟ یا بوقت واشنیگتن؟ پس چرا لباست بوی تعفن گرفته است و چشمانت از خواب گران پف کرده است غزه را می بینی؟ داعش را چظور؟ از تکفیری ها خبر داری؟ امنیتت مستدام باد و عافیتت پایدار پس به وقت واشنیگتن نباش و از صدای ناقوس کلیساهای و کنیسه های خاخامها غافل نباش امروز نبوت آنان و فردا وقت ظهور پس تو به وقت ظهور باش نه به وقت کلیسا...
همین!
[ سه شنبه 93/5/14 ] [ 9:37 عصر ] [ ع. الف . ضاد ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  ........................ |
