|
چیزی شبیه سکوت.... چیزی شبیه سکوت فریاد حروفی است که در حلقوم جان قلم مانده اند!
نمی گویم سکوت است که فریاد بی قراری روزهای بی کسی است
فریادی به اوج سکوت و سکوتی به عمق دریای تنهایی....
|
خسته! مانده در راه ، راه در پیش راه نرفته یک عمر و فاصله از منزل یک دریا دریایی که دو ساحل دارد ، ساحل تولد و باز هم ساحل تولد؛ تولدی از جان مادر و تولدی در دنیایی دیگر این دریای خروشان ؛ این دریای عمیق ، در این شب تاریک و من تنها ، با باری به سنگینی بزرگیم؛ کدام کشتی؟ کدام ناخدا؟ با امید به کدام لنگر و بادبان؟ که فرمود: ان الحسین مصباح هاد و سفینه نجاه حسین چراغ را ه تاریک دنیا و کشتی نجات غریق دریا! و باز فرمود: مثال اهل بیت من مثال کشتی نوح است ؛ کسی که بر آن سوار شد نجات یافت و گرنه غرق شدنش قطعی است؛ پس اینک این ماییم و حسین ، این ماییم اهل بیت که درود خدا بر آنان باد!
[ چهارشنبه 92/3/15 ] [ 9:10 صبح ] [ ع. الف . ضاد ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  ........................ |
