کسي که قدر و منزلت خود را بداند و به ارزش خود نزد پروردگار پي ببرد هيچگاه حاضر نميشود تا وجود پاک خود را آلوده به گناه کند. تمام گرفتاري ما از نشناختن گوهر وجودمان است. انساني که ميتواند تا عرش اعلا پر بزند و از ملائک هم بالاتر برود چرا با گناه، کاري ميکند که از حيوانات هم پست تر شود؟