دیدید بعضیا اینقدر حقیرند که دوست دارند حرف حق فقط

از گلوی خودشون خارج بشه؟

حرف حقی که همه باید براش بمیرند و جون بدن؟

به جان شما گاهی دهنم مثه دهن مرده ها از تعجب باز می مونه!

یک حرف حق رو که تو می زنی طرف هزارتا ایراد می گیره

ولی اگه همین حرف رو خودش بزنه بیا و ببین با چه ژستی

روی کثافات و لجنهای درونی خودشو می پوشونه

حالا تعجب آدم وقتی بیشتر می شه که طرف از کل حرفای

شمای حق گو فقط دنبال نقطه ضعفه

خدا نکنه که شما یک کلمه است رو نیست بگی ، یا یک بله رو آره تلفظ کنی

اینو دست میگره  و ....

خنده دار اینه که  اول به خاطر اعتراض مجلس رو ترک می کنه

و بعد شروع به وسوسه و سم پاشی می کنی

خلاصه کاری می کنه که انگار طرف به جنگ با سیدالشهدا علیه السلام

رفته و تازه از مبارزه با خدا برگشته....

راستی شما حالتون از دیدن اینجور آدما چه جور می شه؟...

یه روز یکشون گیر من افتاده بود، مثه آبکش از همه جونش

بخار حسادت می ریخت!!!

بوی گند تکبر قدرت نفس کشیدن رو ازم گرفته بود،

دل به دریا زدم و با ژست خودش به مصافش رفتم

ولی اونو حقیرتر از این می دیدم که .....

این حرفا مال استادم بود که جانم فدای نفس قدسی و

کلام الهیش....